Niçeda
@Niceda
Mesaj istemiyorum.
Kendime aşığım, onca iğrençliğe rağmen neşem var.
Lisans
Ankara
5063 okur puanı
Temmuz 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
İnsanların zamanla sevgi eşiği düşmüyor mu sizce de? Anlatmak istediğim aynı kişiyi sevmek bahsi değil efendim. Şöyle ki; birilerini yirmili yaşlarda sevmekle otuzlu yaşlarda sevmek nüansı. Yirmili yaşlarda daha az yaşanmışlık, daha az kirlenmiş kalp ve saf sevgi vardır. Otuzlu yaşlar ise acının çeşitli tatlarıyla zaman zaman yanmış, zaman zaman
Zavallıcıklar;
Başkalarına sevgi gösterme eğilimlerinin gülünç ve kadınca bir şey olduğunu sandıkları için, heyecanlarını ve duygularını belli etmekten gerçekten ürkerler. Tabii bir sevgiyi, kendilerini küçülten ve köle haline getiren bir şey olarak görürler ve ona savaş açarlar.
İnsan ayağının bir anlamda şekli bozulmuş bir el olduğu çok iyi bilinmektedir. Tırmanmak zorunda olan bir hayvanda böyle bir el büyük bir sakınca oluştururdu; oysa düz bir alanda yürümek zorunda olan bir insan için bu o derece yararlı olmaktadır ki, hiç kimse "normal" bir eli "şekli bozulmuş" bir ayağa tercih etmez. Gerçekten de başka insanların yaşamında olduğu gibi kendi yaşamımızda da birtakım kusurların ya da yetersizliklerin her türlü kötülüğün kaynağı olarak görülmemesi gerekir. Bunların üstün bir nitelik mi yoksa kusur mu olduğu, öznel koşullara göre değişmektedir.
Okur Takip Önerileri
“Devleri besleyen şey yalnızca özgürlüktür. Zorlama ya da baskı, öldürmekten ve yıkmaktan başka ne yapabilir?”
Bir insan, kendi etkinliğinin kaynaklarını ve ruhunun dinamiğini belirleyebildiği zaman, kendini tanıma yeteneği daha da artmış demektir.
İnsanlar için en güç şey kendini tanımak ve değiştirmektir.
Ruhunu incelerken keşfetmiş olduğumuz katı gerçekleri bir insanın yüzüne şiddetle vurmaktan daha çok nefret uyandıracak ve eleştirilecek bir şey yoktur. Başkalarından nefret uyandırmak istemeyen bir kimse, bu konuda dikkatli olmasını tavsiye etmek uygun olacaktır.
Başka bir insana karşı takındığıdımız tavır, bütünüyle, o insanın ne şekilde, nasıl anladığımıza bağlıdır; bu bakımdan, başkalarını anlamak, sosyal ilişkilerin temelinde bulunan zorunlu bir şart olarak görünmektedir. İnsan tabiatı hakkında daha çok bilgi edinmiş olsalardı, insanların bir arada yaşaması çok daha kolay olurdu.
İnsanın kaderi ruhunda saklıdır.
~ Herodotos