Ne çok acı var.
Kitap bu cümle ile başlıyor, başlangıçları etkili olan kitapları sevmeye başladım. ;) Genel itibariyle sevdiğim bir kitap oldu. Özellikle Zarifoğlu'nun babasıyla mektuplaşması ve babasının ona "Namazını kıl/ihmal etme" demesi beni etkiledi. Kitap anı türünde ve kronolojik bir sıra yok , bir bakıyorsunuz 1970'lerdesiniz bir bakıyorsunuz 1958 yılındasınız. Bazen Maraş'ta bazen Kıbrıs' dasınız. Dikkatimi çeken diğer bir husus Zarifoğlu gerçekten çok dikkatli bir yazarmış betimlemeleri, olayları anlatış şekilleri beni şaşırttı. İçerisindeki şiirler güzeldi. Kitapta bazen takıldığım anlamadığım yerler oldu ama bu kitabı tavsiye ederiyorum . Zarif adamı okumak lazım. Keyifli okumalar.