Koca bir yalanın içimdeymişim de henüz, yeni yeni nefesime kavuşmuşum gibi bir his...
Herkes muhakkak bu ve benzeri şekilde böyle olaylar yaşamıştır.
Evet beklediğimiz şeyler toz pembelik bir hayat ya da hisler değil, ama yalanlar hiç değil.
Samimiyetsizlik hiç hiç değil.
Kimse korkunç bir rüyaya devam etmek istemez.
Evet ama, herkes de çok fazla güzelliğin bir rüya olduğunun bilincinde olur.
İdeal beklentiler içinde olmak, olabilecek beklentilere, arzulara kapılmak bel bağlamak demek, yaşayacağımız pişmanlıkların da hayal kırıklıklarının da ideal boyutta kalması demek.
Sadece yeşillikler içinde güzel bir manzaraya bakarak tadı çıkacak bir şarkı belirliyorum...
Böyle bir yerde belirlediğim şarkım var benim.(Bana kim ne yapabilir ki)
Kim bilir belki ilerde o şarkımı dinlemek için, sadece onun için bile gelirim buraya.
Kıymet vermek böyle birşey olsa gerek. Sana özel diyerek manzarayla konuşmak,(hey güzelim hava, selam ilerdeki ağaç heyyy seennnn fazla yeşil ağaç sen sen...)
Bana gelsin diyerek (canım kendim seni en çok ben seviyorum, en çok da baş parmağım) diyerek play tuşuna basmak.
Düşündüğümde kısıtlanmak gibi gelebilir ama değil. Özel kılmak bu... bu şarkı bu eşsiz manzaraya özel istediğim zaman açıp dinleyebileceğim özgürlüğe sahipken açmamak kadar kıymet vermektir bu.
Belki zamanla fark etmeden açar ve yolumu yine buraya çevrilmiş bulurum...
(Şarkı yol boyunca yeşillik boyunca çalmaya devam ediyor🎼🎧)
Hava da buz gibiymiş. Belki birazdan yağmur yağar. Sileceklerin sesi eşlik eder sana.
Bu soğukta ancak bir şöminenin karşısında ısınabilirim gibi hissediyorum. Ama gerçek hayata dönüp klimayı biraz daha arttırıyorum...
Canımızın istemediği anlarımızın içinde yaşıyoruz bazen...
En azından basit düşünürsek canımın istediği kazağı giyiyorum. Canımın istediği şarkıyı açıyorum. Canımın istediği ve gönlümde değeri olanları hayatıma dahil ediyorum.
Ve onlarla canım(ımızın) istediği planları yapıyo(ruz). Ya da canım istemiyor gitmeyelim dediğimizde sıkıntı yaşamıyoruz.
Kasılmıyoruuuummm!!!
Evet bu muhim arkadaşlar... Kendimizi bazen boş yere kastığımızı, yorduğumuzu düşünelim lütfen. Bazen bazı şeylerin zorunlu olmadığının bilinci uyansın insanlığın üstüne...
Allah’ım sen bizi sinir krizlerinden koru. (amin)
Canımın istemediği hiçbir anın içinde bulunmuyorum ve canım da hiçbir şey istemiyor. Şu sıralar böyleyim.
Yok olmayı keşfetmem lazım acil!!
(Yoksa herkes delirerek yok olacak)
Yok olma düğmesi bas ve yok ol.(Nokta) Anca hayal peki peki fazla abartmayayım neyse geldik park et ve in...
İndik şimdi kendimi boş muhabbetlerin uyuşturucu etkisine bırakmayı kodluyorum.(kodlandı) ve bırak...
Kendimi boş muhabbetlerin uyuşturcu etkisine bıraktım. Sadece dakikaların içindeyim, kısık sesim yükseliyor ve ifadesiz yüzüm gülüyor.
Halledebilirim kaybolmayı,henüz vakit var...
Hayatımın aşkı denilen olay var henüz onu bulmam lazım sonra beraber kayboluruz...
(Yine uçtu neyse)
Tekrarlanan herşey etkisini yitirir.
Kendi hayatımı işgal etmişim ve orada kendime yer bulamamışım gibi...
Neyse ki (benim) manzaraya karşı açılabilecek sadece ona ait olan şarkım var unutma.
Yeşillik... dar patikalar... sessizlik
ve play tuşu...
Sonra yok olmak işte bu.