Güzel ve akıcı olay örgüsüne sahip iki öyküyü barındırıyor. 'Ayışığı Sokağı'nda devaminda "Ne olmuştur acaba?" dedirtirken 'Korku' hayatın akışına ters geldi biraz bana. Yine de Zweig kitaplarını ağır kitaplardan sonra bir nefes alma zamanı olarak nitelendirebilirim. Ne hafife alacak kadar basit ne de düşünmekten baş ağrıtacak kadar derin bence.
