Hayatla dolmak, hayatı oradan okumak
Alnını görüyor şimdi, elim
şiirler okuyor başkalarının ellerinde.
Bastığı taşlarla konuşuyor ayağım,
sesimi her günün duvarlarının arasından
kuşlar alıp götürüyor.
Hiçbir şeyin eksikliğini duymuyorum artık,
bütün renkler gürültülerin
ve kokuların diline çevrilmiş.
Ve sonsuz bir güzellikte hepsi de,
seslere dönüştüklerinde.
Ne yapayım artık kitapları?
Rüzgâr, tek tek sayfaları çevirmekte ağaçlarda;
ve biliyorum hangi sözcüklerin yazılı olduğunu,
hafiften yineliyorum kimi zamanlar
Ve gözleri çiçekler gibi solduran ölüme gelince,
ulaşamıyor benim gözlerime...
Sayfa 85 - İş B. Kültür, 5. BaskıKitabı okudu
··
8 görüntüleme
"demiri bir hecenin sıcağında eriyor iken gördüm
bir somunu bölünce silkinen gökyüzünü
su içtiğim tas bana merhaba dedi, duydum
duydum yağmurların gövdemden ağdığını."
İ. Özel
ve bir başka duyma biçimi...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.