Sait Faik, hikayelerini gündelik hayatın olağan akışından kesitler halinde sunmuş. Bir ideoloji yok, kavga gürültü yok, insanı derinlemesine duygulara sürükleyen herhangi bir olay yok. Kitabı bitirdim ve aklımda kalan bir şey de yok. Durum böyle olunca hiçbir şey yok gibi bir tablo oluşmamalı elbette. Dönüp geriye baktığımda hikayelerinin insanı içine çektiğini, anlattığı gündelik hayatın bir parçası haline getirdiğini görüyorum. Hayat telaşesine güzel bir mola vermek için, biraz dinlenmek için güzel bir tercih olacağını düşünüyorum. Keyifli okumalar.
