Akşam vakti için içine sığmaz ve kendini sokağa atarsın. Başın önde düşüne düşüne tam parktan geçerken, bankta oturan semtin abisi durdurur seni. "Gel bakim buraya gel, neyin var senin" der. Susarsın.. Gülerek "aşık mı oldun sen yoksa" der. Başını öne eğersin, başını okşar ve o anlatır. Aşkı, sevgiyi, ihaneti, ayrılığı bir de ondan dinlersin. İşte Müzeyyen bu abinin sevgilisiydi. Belki birçoklarına "ahh Müzeyyen" dedirtse bile o da abimizin manitasıydı sonuçta bize laf düşmez. Keyifli okumalar.
