Seni yakalayacağım," diye güldü Memed. "Sen bir acemi kusmuşsun. Usta olsaydın ne kanadın kırılırdı, ne bir şey... Şimdi bir de kuş kapmış, yüksek bir dala çekilmiş yemeye başlamıştın."
Memed ellerinin sıyrık içinde kalmasına karşın uzun bir cebelleşmeden sonra onu yakaladı. Kuş yorulmuş, bitmişti ya, gözleri canlıydı. Yuvalarında hırsla dönüyor, teslim olmayı aklından bile geçirmiyordu. Ah, diye düşündü, şimdi Anacık Sultanın merhemleri yanımda olmalıydı ki senin kanadına sürmeliydim, sürmeliydim de o güzel kanatçığını bir güzel sağaltmalıydım."
Kuşu kucağına aldı:
"Acemim, güzel gözlüm, bu dünya böyle işte. Hiç acemiliğe gelmez. Senin kadar hırslı, öfkeli olmaya da gelmez."
Onu okşarken, kuş sert bir gaga daha attı
Sayfa 925 - Yapı kredi yayınlarıKitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.