Tepenin soluğu pus, fundalar içinde
ürkü (küllerin diri tutuyordur kemerinin
altında uyuyan geceyi): dolanma, yılansı:
inin ağzı, ayın (açıl susam açıl) açıverdiği
sinin ağzı: gözyuvacığına giriyorum, gözün
gözgülleri çözüyor: ölüler hamamı,
adsız sansız dirilme:
adı batmış seslemler salkımıyım.
Artık kimse yok, bomboş yeraltındaki oda
(kavkı, şeytanminaresi, yankılar evi),
kimsecik, yalnız bu sayıklayan sarmal,
gezinen gözlerinin, dil üşürdükçe, siliverdiği
yazı -onlar da seni siliyor, seni
kavkı, şeytanminaresi, boş oda, okur.