Üniversite arkadaşlarımdan diğerlerine göre daha akıllı ve olgun olanlarından biri (epey dindardı), İskoç adalarında kamp yapmaya gitmişti. Gece yarısı o ve kız arkadaşı çadırın içinde iblisin sesiyle uyandılar; bu, hiçbir kuşkuya yer bırakmaksızın bizzat Şeytandı: ses her açıdan şeytaniydi. Arkadaşım bu korkunç tecrübeyi hiçbir zaman unutmayacaktı ve onu daha sonra papazlığa sürükleyen etkenlerden birisi buydu.
Genç halim onun bu korkunç hikâyesinden etkilenmişti ve hikâyeyi Oxford'daki Rose ve Crown barında stres atan hayvanbilimcilere naklettim. İçlerinden iki tanesi tesadüfen deneyimli kuşbilimcilerdi ve kükreyerek güldüler. "Man adalı Yelkovan Kuşu!" diyerek neşeyle bir ağızdan bağırdılar. İçlerinden biri, bu türün şeytani çığlığının ve kahkahasının ona sayısız dillerde "Şeytan Kuşu" şeklinde yerel lakap kazandırdığını ekledi.
Sayfa 97 - KuzeyKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.