Dışarıda yağmur yağıyor ve cama vuran damlalarının sesi beynime işliyor. Elimde ise bir Murakami eseri mevcut ve ben içinde kayboldum. Gerçekten kayboldum hem psikolojik hem de fiziksel olarak. Odamın ışığının birden yanmasıyla kendime geldim fiziksel ve ruhsal olarak. Okuduğum dördüncü Murakami kitabı olan "Yaban Koyununun İzinde" adlı eser artık yazarın üslubuna alıştığımı bana kanıtlamış bulunmakta. Çok basit ve akıcı bir anlatıma sahip olan yazar sizi gerçekten uzaklaştırıp gerçekliğe iten bir yazar. Gerçeklere aslında başka alemlerden bakmanızı sağlıyor. Adı sanı olmayan karakterimiz, kendisini azcık zorla azcık da isteyerek bir macera içinde buluyor. Bir broşürün üstünde onlarca koyun var ama birileri orada üzerinde özel bir işaret bir koyunu bulması için karakterimizi zorluyor. İlk başlarda zorlamayla olan bu yolculuğu git gitgide tek amacı haline getiren karakterimiz aslında koyundan daha çok gerçeğin peşindedir. Betonlaşan kentler, mutsuz ve hatalı evlilikler ve siyasetin getirdiği yozlaşmalar ve kanun dışı işler. Kendi ülkesi olan Japonya'daki bu tür sorunları eleştiren yazar bunların arasında bir koyunu bulmaya çalışan karakterimizin aslında bu sorunlara rağmen yönlendirildiğini anlatmak istemiş. Bizlerde aslında bir koyun değil miyiz? Bir şeyi yapmak istemiyoruz ama birileri bizi o şeye doğru gizliden gizliye yönlendiriyor. Sonra bizde bunu amaç haline getiriyoruz. Peşinden gittiğimiz mi koyun yoksa bizler mi koyunuz bilemiyorum... Ama emin olduğun şey ise yabanlık her türlü bizim bilmediğimiz şeylerdir...

Yaban Koyununun İzindeHaruki Murakami · Doğan Kitap · 20122,007 okunma

··

208 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.