Kadınlar, ayak numaralarıyla, bedenleriyle, fikirleriyle, tercihleriyle uzayda ne kadar az yer kaplarsa bu o kadar makbul sayılmıştır.Erkekler kendilerine ait bir varoluş biçimi geliştirmeye ,kendilerini savunmaya nispeten de olsa teşvik edilmiş,kadınlar ise büyümek isteyen her yerlerinden,daha o yer büyümeden,alayla,küçümsemeyle,cesaret kırıcı yaklaşımlarla,sindirme ve görmezden gelmelerle baltalanmışlardır.
Klinik psikolojinin şekillenmeye başladığı dönemlerde,kadınların merakına tamamen olumsuz bir anlam yüklenirken,aynı özellikteki erkeklere araştırmacı adı yakıştırılmıştır.Kadınların her işe burunlarını soktuğu söylenirken,erkeklere öğrenme heveslisi denilmiştir.Aslında,kadının merakının sadece sıkıcı bir röntgencilikmiş gibi sıradanlaştırılması,kadının içgörüsünü,içe doğuşlarını,sezgilerini inkar eder.Tüm duyularını yadsır.Onun en temel güçleri olan ayırt etme,neden sonuç ilişkilerine dayanarak belirleme yetilerine saldırmaya çalışır.
"Kadınlar yirmili yaşlarına gelmeden önce bin kez ölmüşlerdir.Şu ya da bu yana gitmiş ve engellenmişlerdir.Engellenmiş umutları ve düşleri de vardır.Aksini söyleyen biri,hala uykudadır.Hepsi descansos (ölümü belirten bir simge) değirmeninde öğütülmüştür."
Sayfa 67Kitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.