Peyami Safa 20. yüzyılda ülkemizin yetiştirdiği , bana göre en büyük birkaç edebiyatçıdan , romancıdan biridir. Onun bir metniyle karşılaşınca üslubundan tanıyabiliriz , ismine bakmasak bile. Tıpkı Sabahattin Ali , Oğuz Atay , Orhan Pamuk gibi. Yazarın ilk gençlik yıllarından başlayan bu hikayeler , henüz yirmili yaşlarının başına uzanır. Adeta gelecekteki romanlarının ayak seslerini duyuran , bir nevi prototip veya taslak gibidir. 36 adet hikayenin toplandığı kitap , daha önce çeşitli dergilerde gazetelerde yayınlanan hikayelerin bir kitap haline dönüştürülmesiyle oluşmuş. Daha sonra o kadar verimli bir yazara dönüşür ki Safa , bir bu kadar sayıda hatta biraz daha fazla roman , uzun öyküler yazmıştır. Okumaktan keyif aldığımız yazarların romanlarını okumak , hikayelerinden çok daha uzun olduğu halde bana daha keyfili geliyor kısa yazılarına kıyasla. Zaten pek çok kişinin de kabul ettiği gibi , roman yazmak öykü yazmaktan daha kolay çünkü uzun sayfalar boyunca üzerine çalışmak , oynamak , yaymak bir kolaylık sağlıyor. Öykü yazmak ise çok daha zor , çünkü az kelimeyle çok şey anlatmak , bunu en vurucu şekilde ortaya çıkarmak daha zor. Bütün kitaplarını okumak istediğim yazarların başında geliyor Safa. Şimdiye kadar bu hikaye kitabıyla birlikte 4 tane romanını okudum. Çok okunan ve çok sevilen yazarlarımızdan malum. Siyasi veya başkaca görüşlerini sevenler ya da sevmeyenler olur lakin bunu yazarlığından ayırmak gerektiğini düşünüyorum , her yazar için olması gerektiği gibi. Peyami Safa için "Psikolojik Tahlil" ustası diyebiliriz , yine okuyanların bileceği ve çoğunun katılacağı şekilde. İnsani çelişkileri , çıkmazları bu kadar iyi anlatan büyük yazar az diye düşünüyorum , belki birincisi de Dostoyevski desek yalan olmaz. Ortalama 5-6 sayfalık hikayeler bu kitaptakiler. Çok az okunmuş , oysa romanları çok fazla okunuyor. Yazarın gelişim sürecini , fikri alt yapısını anlamak ve çözümlemek adına okunmasını tavsiye ederim. İyi okumalar..

İstanbul HikayeleriPeyami Safa · Ötüken Neşriyat · 2018206 okunma

··

168 görüntüleme

Ferman Mamedov

@FermanM ·

17 Ocak 2020 16:15

"Dokuzuncu Hariciye Koğuşu"nu yazan adam değil mi bu!? Ne kadar edebi, ne kadar saf, temiz, ne kadar parlak, berrak bir eserdi. Unutamıyorum...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Osman Y.