“Senin için bin tane olsada yakalarım” dediğimi duydum.Sonra döndüm koşmaya başladım.
Yalnızca bir gülümsemeydi hepsi bu.Herşeyi düzeltmiş değildi. Belli belirsiz bir tebessüm ,ormandaki bir yaprak,ansızın havalanan bir kuşun kıpırdattığı bir yaprak.
Ama kollarımı ardına kadar açıp onu kucaklayacağım.Bağrıma basacağım.Çünkü bahar gelince karların tek tek eridiğini biliyorum. Belkide ilk kartanesinin eriyişine tanık oldum ...