BEŞ, ÜÇ, DÖRT, BEŞ - (hep bir ağızdan konuşurlar. Yavaş yavaş ayağa kalkarlar. En sonunda elleri açık, dua eder gibi, göğe bakıyorlar) Allahım! Niye var olduk? Niye yaşadık? Geldik, geçiyoruz! Çakılı bir çivimiz bile kalmayacak! Hayallerimiz, ümitlerimiz, isteklerimiz bizle beraber göçüp gidecek. Niye varolduk Allahım, niye? (Yavaş yavaş başları önlerine düşer) Ah bu yalnızlık, hiçlik, zavallılık!
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.