MÜSTEZAD
Bülbül yetişir bağrımı hûn etti figânın Zabt eyle dehânın
Hançer gibi deldi ciğerim tîğ-ı zebanın Te’sîr-i lisânın
Âh etse nola bülbül-i dil meşhedim üzre Tâ mahşer olunca
Çok çekti gam-ı harını gül-zâr-ı cihanın Bu bâğ-ı fenanın
İzzet ne şeker çiğnedi tûtî gibi bilmem Açmış yeni bir söz
Reşk ile sulandı yine ağzı şu’arânın Sınf-ı husemânın
İzzet Molla