Ahh küçük prens ! Yavaş yavaş senin küçük melankolik hayatını anlamaya başlıyorum sanırım.
Yıllardır gün batımının dinginliği dışında başka bir eğlencen olmamış. Bu ayrıntıyı da dördüncü günün sabahında seninle konuşurken öğrenmiştim. Şöyle demiştin bana ;
--Günbatmını çok severim. Haydi Güneşin batışını izleyelim.
-Ama beklemek gerek...
-Neyi?
-Guneş'in batmasını.