Beyazlar kendilerini taparcasına severler; kurbanlarının , kendi bencil, gururlu düşüncelerini benimsemediklerini bir anlarlarsa, huylanmaya başlar beyazlar. Amerika'da, çağlar boyunca, siyah
halk boyuna kurban edilirken, vahşetle ezilirken , sömürülürken, 'Velinimetim, Efendim' şeklinde yaltaklanırken ve Tom Amcalaşırken her şey çok güzddi. Ama şimdi , durum değişmişti. Bu işte başı çeken beyazların gazeteleri olmuştu; makale yazarları, fıkra ·yazarları olmuştu;
"Tehlike çanları çalıyor!" (. .. ) 'nefret elçileri' (. .. ) 'ırklar arasındaki güzelim ilişkiler koptu kopacak' (. .. ) 'siyah kafatasçılar' ( ... ) 'siyah üstünırkçılar', ve daha neler neler. Daha gazetelerin mürekkebi bile kurumadan, haftalık haber dergileri bastı yaygarayı: 'Nefret tellalları' (. .. ) 'zorbalık tohumu saçanlar' (. .. )
'siyah ırkçılar' (. .. ) 'kara faşistler' (. .. ) 'Hıristiyanlık düşmanları' (. .. ) ve
hatta 'Komünizm telkincileri