Burada, bu sessiz evde oturup bütün yaşamımı şöyle bir gözlerimin önünden geçiriyor, onun hafızamda silinmeye yüz tutmuş olan yanlarını yeniden onarmaya çalışıyorum. Bana öyle geliyor ki, insan yaşamı, Zaman'ın üzerine, uzun boylu düşünmeden, özenip bezenmeden karalanmış anlamsız çizgilerden başka bir şey değildir. insanlar irade gücü ve sıkı bir çalışma ile içinde bulundukları çıkmazdan sıyrılıp başlarını kolayca dinçleştirebilecekleri halde niçin yok yere sıkıntı çekerler, bir türlü anlayamıyorum.