Richard Llewellyn
Richard Llewellyn
Yazar
BEĞEN
TAKİP ET
8.6
97 Kişi
229
Okunma
7
Beğeni
930
Gösterim
Unvan
İngiliz Yazar
Doğum
Hendon, Londra, 8 Aralık 1906
Ölüm
30 Kasım 1983
Yaşamı
Richard Llewellyn (tam adı Richard David Vivian Llewellyn Lloyd) (8 Aralık 1906, Hendon, Londra - 30 Kasım 1983) İngiliz roman yazarıydı.
Llewellyn, kendi söylediğinin aksine Galler'deki St. Davis'te değil, Londra'da Hendon'da doğmuştu. Bu gerçek, yazarın ölümünden sonra ortaya çıktı. Ancak yazarda Gal kanı olduğu doğruydu. Romanlarının pek çoğunda Gal temaları vardı. Bunların en ünlüsü olan 1939 tarihli Vadim O Kadar Yeşildi Ki uluslararası ün kazandı ve 1941'de aynı isimle sinemaya aktarılarak bir Hollywoodklasiği haline geldi. Llewellyn bu romanında, bir süre büyükbabasıyla yaşadığı Güney Galler bölgesindeki madenci toplumunun hayatını ölümsüzleştirdi. Romanın devamı niteliğinde üç roman daha yazdı.
Gezgin bir hayat süren yazar hayatı boyunca sürekli seyahat etti. II. Dünya Savaşı öncesinde bir süre otellerde çalıştı, bir tiyatro oyunu yazdı, madencilik yaptı ve ünlü romanını kaleme aldı. Savaş sırasında Welsh Guards bünyesinde yüzbaşı rütbesiyle görev aldı. Savaşın ardından Nürnberg duruşmalarını izleyen gazetecilerden biriydi. Daha sonra MGM için senaryo yazarlığı yaptı.
Hayatının sonlarına doğru İsrail'de Eilat'ta yaşayan Llewellyn iki defa evlendi. 1952'de evlendiği ilk eşi Nona Sonstenby'den 1968'de ayrıldı. İkinci eşi Susan Heimann ile 1974'te evlendi.
Yabancı kültürlere girmek zorunda kaldıkları için yeni kimlikler edinmeleri gereken başkahramanlar, Llewellyn'in romanlarında sıklıkla işlenmiştir. Bu romanlar arasında birkaç ciltlik bir casusluk romanı da bulunmaktadır.
İncelemeler
576 syf.
·
Beğendi
·
8/10 puan
kitap yorumu
Selam arkadaşlar
Vadim O Kadar Yesildi Ki Richard Llewellyn
Gerçekten Galler o kadar yeşil ki... Çok fazla Galler de çekilmiş film ve dizi izleyince gitmiş kadar oluyor insan da ondan...
Bir maden varmış.. Ve madende çalışan emekçiler... Tabiki emekleri sömüren kötü adamlar... Kötü adamlara karşı gruplaşıp dik duran cesur yürekler... Köyde hayata tutunmaya çalışan ailesini kültürünü kaybetmeden yetiştirmeye çalışan dağ gibi babalar... Birçok evlat doğurup hepsini ayrı ayrı tanıyıp seven fedakar anneler... Aşık olanlar... Evlenenler... Başka ülkelere hayalleri için gidenler... Sevdiğine kavuşamayanlar...okula gidip, okumaktan öğretmeni tarafından soğutulanlar... Ve vadi... Güzel vadi...
Aile Şerefi filmindeki gibi paralarını tenekeye koyan uzak kültürde olsak da aslında benzer yapılarda olduğumuzu gösteren güzel bir aile, kitap da ki Morganlar...
Bir 'Coğrafya Kaderdir' romanı benim gözümde... Yaşadığınız ve doğduğunuz coğrafyanın öyle ya da böyle huyunuzu, suyunuzu, kaderinizi , seçimlerinizi, hayatınızı nasıl etkilediğini anlatan ve bunu çok sevdiğim çocuk karakter Huw'un gözünden samimiyetle aktaran bir eser... Niyeyse çocukların gözünden anlatılan eserler bana daha şeffaf, samimi ve doğal geliyor tıpkı bu eser de olduğu gibi...
1940 larda filmi de çekilmiş bu yapıtı tavsiye ederim...
#kitaptansöze #vadimokadaryeşildiki #roman #Galler #edebiyat #photooftheday #benimkadrajim #vscocam#likesforlike #bookblogger #bookshelf #kitapönerisi #kitaptavsiyesi #kitapyorumu
OKUYACAKLARIMA EKLE
638 syf.
·
5 günde
·
Beğendi
·
9/10 puan
Vadim O Kadar Yeşildi Ki sanırım dünya klasiklerinin en kıyıda köşede kalmış kitaplarından biri. Umarım daha çok okura ulaşır en kısa zamanda.
20. yüzyıl Kraliçe Victoria döneminde, bir Gal kasabasında,büyük bir dağın eteklerine kurulan yemyeşil, nehirinden balık tutabileceğiniz veya durup bülbül seslerini dinleyebileceğiniz bir vadide geçiyor hikâye.
Tüm hikayeyi bu vadide yaşayan Morgan ailesinin en küçük oğlu Huw'dan öğreniyoruz.Kasabada ki pek çok kişi gibi Huw'un babası da maden işçisidir ve güzel bir yaşam sürmelerine yetecek kadar da para kazanmaktır. Bu kalabalık ailenin birbirleriyle olan ilişkileri, komşuluk ve dostluk bağları, yaşadıkları vadinin can alıcı güzelliği,kurulan büyük sofralar, yapılan güzel yemekler ve bunun gibi sıradan pek çok şeyi okumak büyük bir zevk veriyor insana.
Tüm bunların yanında ana karakterimiz Huw'un büyümesine, ilk kez aşık oluşuna, okula başlamasına, kaza geçirmesine ve başına türlü türlü işler açmasına da tanık oluyoruz.
İlk başlarda mutlu mesut ilerleyen hikaye, bu küçük kasabasının kapitalizm ile tanışmasıyla farklı bir yere evriliyor. İşçi bolluğu ve ücret azlığı sebebiyle sendika kurmaya çalışan ve grev yapan maden işçilerinin yaşadıkları tüm zorluklar anlatıyor kitapta.
Altı yüz sayfalık bir kitap olması ve pek çok farklı konuya temas etmesine rağmen okurken sizi yormayan, sayfaları nasıl hızlıca çevirdiğinizin farkına varmayacağınız harika bir roman. Öğrendiğime göre bir de filmi varmış kitabın en kısa zamanda onu da izlemeyi planlıyorum.
Herkese tavsiye eder, keyifli okumalar dilerim.
OKUYACAKLARIMA EKLE
638 syf.
·
4 günde
·
7/10 puan
Kitap akıcı,güzel bir dille yazılmış,tekrara düşmeden sıkmadan okutuyor kendisini,640 sayfa olduğunu da düşünürsek bu bakımdan hoş.1941 yılında filmleştirilmiş bir kitap aynı zamanda. Üç dört yıl önce olması lazım filmi izlemiştim,Kadıköy de sahafta görünce de almış oldum kitabı. Ana karakterimiz İngiltere de maden ocaklarının da bulunduğu bir vadide kalabalık sayılabilecek ailesi ile yaşayan Huw isimli bir çocuk.Kitap boyuncada Huw'un gözünden ailesinin bireylerinin,vadinin,vadi sakinlerinin,çalışma koşullarının,yaşam standartlarının yıllar içindeki geçirdiği değişimleri görüyoruz.Kitabın ana ögelerinden biri maden ocakları olunca Vadim O Kadar Yeşildi Ki de eksikliğini hissettiğim şey, insan emeğini,işçilerin mücadelesini yeterince kitaba yaymaması oldu ya da ben bu yönde fazla bir beklentiyle kitaba başladığımdan bu konuda ufak bir hayal kırıklığı oluştu. İşlediği konu itibarıyla Emile Zola'nın Germinal'i ya da romandan ziyade inceleme olarak geçen George Orwell'ın Wigan İskelesi Yolu ile bir karşılaştırmaya gidiyor insan ister istemez. Eğer okumadıysanız Germinal'i sonrasında Wigan İskelesi Yolu'nu peşinden bu kitabı önerebilirim. Filmini izlemenizi de önerebilirim.
imdb.com/title/tt0033729/
OKUYACAKLARIMA EKLE
638 syf.
·
7 günde
·
Beğendi
·
9/10 puan
Sıcacık, etkileyici, insanı sarıveren, etkisinden kolay kurtulamayacağınız bir aile hikayesi bu. Galler’de, yemyeşil bir vadinin ortasında, kömür madenleri ile doğanın iç içe geçtiği küçük bir köyde; kalabalık ailelerin, arkadaşların, komşuların, acıların ve mutlulukların ortasındaki yaşamı bir tablo titizliğinde, şiirsel diliyle bizlere sunuyor Richard Llewellyn.
Bir kömür madeni çevresinde kurulmuş bu yerleşim yerindeki günlük hayat son derece mütevazi, ama bir o kadar da cezbedici. 1930lu yıllar. İngiltere’de o tarihlerde büyük olaylara yol açan kapitalizmin vahşi yüzü Galler Bölgesi’nde daha kendisini göstermemiş. Neredeyse tümü kömür madenlerinde çalışan işçiler kalabalık ailelerini geçindirebilecek, hatta az da olsa birikim yapabilecek kadar para kazanıyorlar hala. Birbirlerine ve kiliseye saygı ile bağlı olan, acılarını da, mutluluklarını da toplu halde yaşayan bu büyük topluluğu izlemek çok keyifli. Büyük yemekler, büyük kutlamalar, muhteşem evlilik törenleri kadar bir anda kabaran öfkelerini, sorunları çözmek için başvurdukları yumruklarını izlemek de eğlenceli. Polis yok, devletten bir beklentileri de yok. Kendi küçük komünleri içinde, alıştıkları usullere göre, kilisenin ve toplumun ileri gelenlerinin önderliğinde düzenlerini sağlıyorlar.
640 sayfalık romanın uzun kısmında bu keyifli yaşantıyı kalabalık Morgan ailesinin küçük oğlu Huw’un gözünden izliyoruz. Her yönü ile etkileyici bir Galler kırsal yaşantısı resmi çiziyor Llewellyn. Geleneklerine bağlı toplumda büyüklere ve kiliseye saygı ön planda. Kadınlar çalışma hayatında yoklar, ancak o kalabalık ailelerin tüm yükünü taşıdıklarından büyük saygı görüyorlar. Cehalet var evet, ancak toplum birlikte huzur içinde yaşamayı becerebildiğinden başarıları da çok. Vaizin önderliğinde kurdukları koro Kraliçe’ye konser verebilecek kadar tanınıyor örneğin. Birlikte sevinip birlikte üzülmeleri ile, teklifsiz yardımlaşmaları ile, her şeyi bir arada yapmaları ile büyüklerimizden duyduğumuz “Ah o eski günler”i hatırlatıyor bize…
Derken… Başka yerlerden iş arayanlar vadiye aktıkça kapitalizm de dişlerini keskinleştirmeye başlıyor. İşçi sayısı artınca ücretler düşüyor, çalışma koşulları bozuluyor. Bu düzene başkaldırıp sendikalaşmaya çalışan gençlerin zararı, faydasından çok oluyor. Zira büyük sermayeye karşı kazanma şansları yok; uzun süren grevler büyük yoksulluk ve acılarla, her seferinde bir öncekine göre daha düşük ücretlere, daha kötü koşullara razı olma ile sonuçlanıyor. Gerginlik arttıkça akıl ve mantık devre dışı kalıyor; bir arada olmanın o sihirli gücünü kaybettikleri anda ise öfke birbirlerine yöneliyor.
Dönemin resmini o kadar güzel aktarıyor ki Llewellyn, 640 sayfa su gibi akıp gidiyor okurken. Muhteşem Morgan ailesinin sevgi dolu yaşantısını, keyifli sofralarını, oğullarının maceralarını, Angharad-Gruffydd aşkını izlerken mutluluğun para ile hiç ilgisi olmadığını anlıyor; bozulan toplumsal düzenin her şeyden -yerleşim merkezini tehdit eden cüruflardan bile- daha tehlikeli olduğunu görüyoruz.
Ve büyüklerimizin yaşadığı o güzel günleri biz de özlüyoruz…
OKUYACAKLARIMA EKLE
576 syf.
·
7 günde
·
Beğendi
·
8/10 puan
Vadim o kadar yeşildi ki
Richard llwellyn
1939 yılında yayımlanmış olan, madencilerin hayatını anlattığı kitap bir klasiktir.
Roman bir madenci çocuğunun gözünden özelde madende çalışan işçilerin hayata tutunmalarını, ihanetleri, sadakati, entrikaları ve direnirken ezilenleri anlatırken, genel olarak cennet gibi yeşil bir vadinin ekonomik çöküş ve sanayileşme ile nasıl bozulduğunu ve insanların hayatlarındaki büyük değişimleri anlatır.
Önceden kalabalık, neşeli yenen akşam yemeklerinin olduğu aileler parçalanmış, herkes bir tarafa dağılmıştır. kömür gibi kara vadide artık parçalanmış ve yalnız yaşayan hüzünlü aileler kalmıştır. Tipik ve kalabalık galli ailenin maden ocaklarına yazgılı hayatlarına göz atılan satırlar o zamanlar 62 yaşında olan Huw isimli adamın geriye dönerek ailesini, çevresini ve tabii kendini anlattığı anılarından oluşuyor..birkaç sıradan isim dışında gal isimlerinin güzelliği de dikkat çekici..Gwilym ve Beth Morgan çiftinin çocuklarının adlarını yazayım da ne demek istediğim anlaşılsın;
İvor, İanto, Davy, Gwilym, Angharad, Owen, Ceridwen, Huw, Olwen..
Yazar bu hikayenin kendi yaşamından esinlendiği söylemiştir ancak ölümünden sonra öyle olmadığı, ailesinin madencilikte uğraşmadığı, hikayeyi başkalarından duyduğu şeyleri derleyerek yazdığı anlaşılmıştır. daha fazlaya sahip olma uğruna, işçilerin yevmiyelerini kesen; daha düşük ücretle işçi çalıştırma fırsatını bulunca, eski işçilerini işten atan maden ocağı sahibi, hem kendisi hem çevresi için tam bir mutsuzluk kaynağı olduğunun farkında mı acaba? fakir işçi kızını adeta satın alan zengin çocuğu ve de gönlü olmadığı halde kendini kabul etmek zorunda hisseden güzel kız, mutlu olacaklar mı acaba? ya onay veren kız babası?..
peki ya, "fazla sahip olan, fazla hak eder" mantığıyla, sevdiği kızı kendi elleriyle zengin çocuğuna teslim eden iyi insan vaiz'e ne demeli?..
insan aklının, insana oynadığı en acımasız oyun: "sahip olma tutkusu"...
evet, akıl, verdiklerinin bedelini, insanoğluna çok pahalı ödetecekti... yemyeşil vadilerini, sevgililerini, mutluluklarını, hatta umutlarını bile ellerinden alacaktı insanların... ama, bu kadar gaddar, dayanılmaz ve fark edilir olmamalıydı akıl... Akıl kapitalizme yenilmemeliydi. maden ocaklarında çalışmanın zorluklarından eğitimde şiddete, sosyalizmden din fanatizmine (köktendincilik), işsizliğe kadar bir sürü temayı harika bir şekilde işleyen bu kitabı mutlaka okuyun .
"şunu unutma ki, morgan, 'yükselmeyi başaran insanlar, söyleyecek sözleri olan ve bunları zamanında ve yerinde söylemekten çekinmeyen insanlardır. baskı altında susanlar, kişiliklerini yitirmiş birer korkaktırlar. ne demek istediğimi anlıyorsun değil mi?'"
Vadim, öbür dünyaya göçmüş olanların vadisi, bir zamanlar o kadar yeşildi ki...
Keyifli okumalar
Dostlukla ve sağlıkla kalın
OKUYACAKLARIMA EKLE
576 syf.
·
9 günde
·
Puan vermedi
Daha çok filmiyle bildiğimiz İngiliz Edebiyatı’nın kıyıda köşede kalmış klasiklerinde Vadim O Kadar Yeşildi Ki, bir Gal köyünde yaşayan Morgan ailesinin hayatlarından yola çıkarak, Gallilerin yaşayışlarını ve köyde çalışan maden işçilerinin mücadelelerini anlatıyor. İşçi sınıfı mücadelesinin yanı sıra ırk ve etnisite dünamiklerini de görüyoruz. Gallilerin kendi dil ve kültürlerinin nasıl asimile edilmeye çalışıldığını okuyoruz. Oldukça sürükleyici ve çok fazla olay olmamasına rağmen akıcı, kolay okunan bir kitap. Klasiklere başlamak isteyenlere özellikle öneririm. Erken yaşta okunması gereken klasiklerden. Ben Engin Yayıncılık’tan okudum, şu anda Yordam Edebiyat aynı çeviriyi basıyor.
OKUYACAKLARIMA EKLE
638 syf.
·
46 günde
·
8/10 puan
açık konuşmak gerekirse, başlarında oldukça sıkılarak okuduğum, öyle ki bunu okuyacağım araya başka kitaplar sıkıştırdığım kitaptır. kitapta, galli bir ailenin yıllar boyu yaşadıkları, ana kahramanımız huw morgan'ın gözünden anlatılıyor. yasak aşk, dönemin cinsiyet kalıpları, kapitalizm gibi konular tüm açıklığıyla gözümüz önüne seriliyor. bu kitabı okurken (hele de baskı tarihi uzak bir kopyasına sahipseniz) hayatınızı birkaç yüzyıl önce yaşanan hayatlarla karşılamaktan kendinizi alamıyorsunuz. kitap boyunca, karakterimizin zamanla değişen bakış açılarına, içinde bulunan durumu gözümüzün önüne tüm çıplaklığıyla yazmasına tanık oluyorsunuz. ucu açık birçok olay kalmasına rağmen, bunun yazarın kendi isteği ile gerçekleştiğini düşünmekteyim. bu sayede, bu romanın mutluluk saçan yapraklar birleşiminden çok, hayatın bağrından kopan bir eser olduğunu hissedebiliyorsunuz.
OKUYACAKLARIMA EKLE