Bazan romantik ve gizli köpürüş anlarımda, Sofokles’in tiradları gibi "ey" nidasıyla başlayan haykırışlar içimi şişiriyor ve "ey insan!" diye bağırasım geliyor, ey karanlık ihtirasların kölesi! Ey ikide bir tarihin çıkmazına düşen ve başını taştan taşa çarpmadıkça yolunu değiştirmesini bilmeyen kör serseri! Ey âvâre! Ey