Kafka, "Yazmak, dua etmek gibi bir şey benim için" diyor günlüğünde; fakat sonradan, dostu Max Brod'a ölüm döşeğinde yazdığı mektupta, bütün eserlerinin yakılmasını vasiyet ediyor. (...) Bunun sebebini, onu bir türlü rahat bırakmayan hiçlik duygusunda aramak gerek.
(Önsöz)