Unutma Beni Apartmanı, Nermin Yıldırım ile tanıştığım ilk kitap. Kitap 40'lı yaşlarına kadar hiç tanımadığı annesinin bir gün roman yazarken en heyecanlı yerinde aramasını konu ediniyor. Ara ara telefon konuşmasını kalan kısımlarda da Süreyya'nın hayatını , hayatına giren insanların yaşamlarını, yazdığı romanları okuyoruz. İlk sayfalarından beri beni içine alıp hapsetti Süreyya'nın yaşamı. Kendini hiçbir yere ait hissedemeyen, annesinden ona kalan mirasın taşıyıcısı Süreyya... Yazdığı romanlar da en az yaşamı kadar etkileyiciydi, özellikle Müşideninki. Fakat ben telefon konuşması bölümlerini biraz daha uzun okumayı dilerdim. Kitap aynı zamanda bize dünyayı ve ülkemizi, kolektif belleği derinden etkilemiş önemli tarihleri bize yeniden hatırlatıyor. Cinayeti, ölümü, yaşamayı, beklemeyi, aramayı, bulmayı, bulamamayı, tecavüzü, şiddeti, aşkı kısacası yaşama dair her durumu ele alıyor. Her gün haberlerde duyduğumuz, çevremizde görüp işittiğimiz, yaşadığımız ya da yaşamak istediğimiz pek çok durum ve duyguyu bize sunuyor. "Ölüm! Sonsuzmuş gibi yaşadığımız hayatlarımızın, canımız ne zaman isterse telafi edebileceğimizi sandığımız hatalarımızın, bir gün çok geç olabileceğini hiç bilmiyormuş gibi ağırdan almalarımızın şaşkın seyircisi..." #klasikokurkitapkulubu ile okuduğum bu kitabı severek okudum ve okumanızı tavsiye ederim.