Dr. Abdülkerim Hairi, İranlı bir yazar. Hakkında ayrıntılı bilgi bulamadım. Sadece kitabın iç sayfalarında İranlı olduğu, öğrenimini ABD'de tamamladığı, İran İslam Devrimi'nden sonra İran'a döndüğü ve tarihçi olduğunu öğreniyoruz. Bu kitap içinde, bir İranlının (ABD'de öğrenim gördüğü için ayrıca oradaki kaynaklardan da yararlanmış) gözünden Osmanlı'nın Batılaşma çabaları ya da Osmanlı'nın o çağın gerçeklerini görüp ona göre hareket etmesi işleniyor.
Örneğin, Fatih'in Farsça, Arapça bilmesi yanında Sırpça, İtalyanca ve Yunancada konuşması bir merakın sonucudur: Öğrenme isteği. Yunan felsefesi okur. Bunun duyulması bile Batı dünyasında 'Hıristiyanlık dinine aşık bir adam (s.10)' olarak nitelendirilir.
Osmanlı'nın kendisini büyük görmesi ve dünyada yaşanan olayların dışında kalması ile, ileri de yaşanacak siyasi, askeri, ekonomik durumlara geç uyum sağlamasına yol açar. Osmanlı'ya gelen yabancıların (Fransızlar) özellikle askeri alanda yenileşmeye yol açacak faaliyetler içinde bulunması gerçek mi yoksa Fransa'nın arka planda Osmanlı'yı dağıtma projesinin göstergesi mi?
Kullanılan kaynakların çeşitliliği, anlatım dili, sadeliği ve ötekileştirme yapmadan bir anlatım ile Osmanlı'nın içinde ve dışında yaşanan olayları (belli bir döneme kadar) okuyucuya aktarıyor. Ayrıca
Osmanlı’da Ateşli Silahlar ve Askeri Devrim Tartışmaları kitaba da bakılabilir.
İnce bir kitap olsa da içindeki bilgiler niteliklidir. Bu kitap 1993 yılında Türkçeye tercüme edilmiş. Kitabın baskısı yok. Sadece sahaflarda bulunabilir. Tavsiye ederim.
Bu kitabı 2 Eylül 2019 tarihinde okuyup inceleme yazısı ise 10 Şubat 2020 tarihinde 1000Kitap sitesine eklenmiştir.