Sona Ermek, Selim İleri'nin yazın hayatının ellinci yılında, altmış sekiz yaşında yazmış olduğu bir roman. 2017 yılında, ilk çıktığında, haftalarca çok okunanlar listesinden düşmedi. Hâl böyle olunca benim için kitabı okumak farz olmuştu diyebilirim :) Başkarakter edebiyatla geçirmiş olduğu ömrünün yaşlılık döneminde, tüm yazın yaşamıyla hesaplaşıyor. Gençlik yıllarını çok eleştiriyor fakat o yılları çok da arıyor. Roman boyunca başkaraktere eşlik eden pek çok kişi ve eser var. Anna Karenina, Çehov, Mehmet Rauf ve Eylül'ü... Liste böyle uzayıp gider. Yazarın melankolik fakat bir o kadar da karmaşık bir kalemi olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden kitabı okurken zorlandım. Tek bir konu etrafında dönmeyip adeta "daldan dala" atlayarak yazmış. Sürekli kesik kesik cümlelere yer verilmiş. Şayet siz de benim gibi Selim İleri kalemi ile ilk defa tanışacaksanız bence bu kitapla başlamamalısınız. Çünkü yazar bile kitaba "ıssız akşamlarında beni okumuş olanlara " diye başlıyor:) Yine de farklı kitaplarına şans vermek istediğim bir yazar oldu benim için. Herkese iyi okumalar.
