Padişah yeri göğü inleterek,
-Ne dururdunuz, gelip kazığı çıkarsanız ya...diye yalvardı.
Padişahın çevresindekiler,
-Ey sultanım, nasıl çıkaralım, bu kazık başka kazıklara benzemez. Gözle görülmez. Elle tutulmaz. Acısını da kazığı yiyendenbç başkası duymaz. Az daha sık dişini, bir zaman sonra bizim gibi sen de kazığa alışır, rahata kavuşursun!.. dediler.