“bugün, avrupa 1914 yılında neden savaşa girdi diye düşünülecek olursa, tek bir mantıklı neden, hatta bir gerekçe bile bulunamaz. bir fikir ya da sınır çatışması nedeniyle çıkmamıştı savaş; bence bu, gücün aşırı yoğunluğundan başka bir şey değildi, kırk yıl boyunca barışın bir araya getirdiği ve şiddetle boşalmak isteyen o iç dinamizmin acıklı bir sonucuydu sadece. her devlet birdenbire güçlü olduğu duygusuna kapılmış ve bir başka devletin de kendini güçlü gördüğünü unutuvermişti, her devlet daha fazlasını ve bunu da diğer devletten istiyordu. en kötüsü de, o en çok sevdiğimiz duygunun, ortak iyimserlik duygumuzun bizi kandırmasıydı. çünkü her devlet son anda diğerinin korkup geri çekileceğine inanıyordu; böylece diplomatlar karşılıklı blöf oyununu başlatmışlardı. bu, agadir’de, balkan savaşı’nda ve arnavutluk’ta oyun olarak kalmıştı; öte yandan büyük koalisyonlar gittikçe daha çok birbirine yakınlaşıyor ve askeri bir biçim alıyordu. almanya’da barış hüküm sürerken savaş vergisi alınıyor, fransa’ da askerlik süresi uzatılıyordu; sonunda da bu gücün boşaltılması gerekti.”
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.