Otuz yıldır bu evde kendi içini doldurmaya terkedilmiş bir günlük gibiyim. Sanki dört duvarla ciltlenmişim de hiç dışına çıkamamışım tutulduğum günlüğün.
İlk zamanlarda, bomboş sayısız yaprağım vardı, onlara bakar umutlanırdım.
Bütün kayıplarımın, o yapraklardan birinde yer bulacağını düşünürdüm.
Yanılmışım..
Sayfa 11Kitabı okudu
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.