İster acıklı, ister mutlu; ister uzun, ister kısa... Film bitiyor bir gün. Olması gereken, olması gerektiği ‘zaman’ da oluyor... O ‘an’ ‘ışıklar’ yanıyor. Perdedeki görüntüler son’a eriyor. Seyrettiklerimiz hayal oluveriyor.
‘Işık’ ve ‘ışıklar’ var, artık.