··
303 görüntüleme
Hocam ellerinize sağlık.
Çünkü Zebercet'in yalnızlığı bizim tanıdığımız türden bir yalnızlık değildi.Mürşit silik de olsa toplumda var olan bir birey ve içinde yaşadığı sancılar dışarıya "uyumsuz bir tip" olarak yansıtıyor kendisini.Oysa Zebercet öyle mi? O toplumun tamamının aksayan yanlarının toplamından ibaret sanki .Bir kadının ,bir erkeğin ,bir çocuğun gizledikleri Zebercet'in iç sesinde var olmuş."Otel " ise her iki romanda da metafor olarak kullanılmış olmalı,aidiyet hissettirmesi noktasında ana rahmi gibi .Fakat itiraf etmeliyim ki, birbirini çok hatırlatan bu iki metinden "Anayurt Oteli" Yusuf Atılgan'ın insanı boğan ,nefessiz bırakan anlatımıyla çok daha zor ve yorucu bir metindir,asla "Dünya Ağrısı" kadar içimin aynası olamamıştır diyebilirim.
Size katılıyorum hocam, Anayurt Oteli bende de benzer izlenimler bıraktı ve açıkçası bana da ayna olmadı...
Bir de "Anayurt Oteli " yazacağım yerde "Aylak Adam" yazmasam iyiymiş:)
Bu kitap benim "en"lerimden ,bana göre insanın kendine yabancılaşmasını ve içsel süreçlerini en iyi anlatanlardan ve Necmettin Hoca "Aylak Adam"ı da yorumlasın derim,isterim.Çok güzel olmaz mı?
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.