Ölüm Anı
Anladığında çok geçti. Gövdesini sürüyerek ayaklarına ulaşmaya çalışırken üzerine bir gölge eğildi. Yüzüne bir şey bastırıyor, onu boğuyordu. Kafasını geriye çekerek o iğrenç kimyasal kokudan kaçmaya çalıştı, bacakları ve kollarının bütün gücüyle mücadele etti. Yeterli gelmiyor, olan gücü de artık tükeniyordu. Çırpınışları zayıfladı…Sabahın aydınlığı süzülürcesine ondan uzaklaşırken, yerini siyaha bırakıyordu. Hayır !. Karşı koymaya çalıştı, ama kuyuya atılan çakıl taşı gibi gitgide daha çok karanlığa battı. Bilinç son kez yanıp sönmeden önce, bu yaşadığına inanamamak duygusu geçti mi içinden ? Belki …ama uzun sürmeyecekti. Hiçbir şekilde uzun sürmeyecekti.
Sayfa 81 - İthaki YayıneviKitabı okudu
·
48 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.