Mussolini'nin faşist yönetimi altında ezilen yoksul İtalyan köylülerinin dramını kitaplarına taşıyan Ignazio Silone'nin Fontamara kitabına Fakir Baykurt'un öz yaşam öyküsünde rastladım ilk.Ekmek ve Şarap'ı okumayı düşünüyordum aslında. Çevirisini Sabahattin Ali'nin yaptığı Fontamara romanı, yayımlandığı yıl (1943) büyük bir ilgiyle karşılanmış Mussolini yönetimine karşı direnen köylülerin hikâyesini oldukça ironik bir dille anlatan Ignazio Silone, düşünceleri nedeniyle sürgün edilmiş.Sonraki yıllarda ise Andre Gide, Koestler gibi yazarlarla birlikte komünizmin karşısında yer almış. Değişmeyen tek şey değişim sanırım. 1980 yılında aynı adla Carlo Lizzani yönetmenliğinde sinemaya uyarlanmış. Berardo sordu: "Korkudan mı? Neden korkuyorlar?" "Korkudan korkuyorlar?" Berardo ısrar etti: "Peki ama neden korkuyorlar?” “Neden olduğunu kimse bilmiyor. Sadece korkudan... Bir milleti bir kere korku sararsa artık bunun izahı yoktur. Bu hastalık herkese geliyor, insanı tepeden tırnağa sarsıyor.Bunun için, yalnız rejim düşmanları korkmuyorlar; ötekiler, şu faşist dedikleri adamlar çok daha fazla korkuyorlar.Onlar da bu işin böyle sürüp gidemeyeceğini hem biliyorlar, hem söylüyorlar, ama bundan korkuyorlar... Ne diye düşmanlarını öldürüyorlar? Korkudan... Ne diye boyuna polis milislerinin sayısını artırıyor? Korkudan... Ne diye binlerce, on binlerce günahsızı küreğe mahkûm ediyorlar? Korkudan... Cinayetleri arttıkça korkuları da artıyor... Korkuları arttıkça da cinayetleri artıyor.” Michele merak etmişti: “Hükümet kuvvetli mi?” diye sordu. Peygamber: “Korkusu çok kuvvetli!” diye cevap verdi. (syf 120) Kitabın bu bölümü çok tanıdık geldi bana.

FontamaraIgnazio Silone · Kor Kitap · 2019336 okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.