Dilek Bayram: GECE YARISI Arkadaşlarımla girdiğim bardan gece yarısı tek başına sessiz sedasız ayrılan insan eşittir ben… Vefasız dost, Arkamda onca saçma sapan sözler… Bir sürü boş geveze çeneler…...

GECE YARISI Arkadaşlarımla girdiğim bardan gece yarısı tek başına sessiz sedasız ayrılan insan eşittir ben… Vefasız dost, Arkamda onca saçma sapan sözler… Bir sürü boş geveze çeneler… Çok soru soran aptal bir barmen… Sürekli aldatıldığını vurgulayan kalbi yaralı kadınlar… Elleri buruşuk kadehi titreten babalıklar… Şehrini terk eden siyah bavullu kadın… Sızmış bedenler deli gibi dans eden ayyaş çiftler… Masa altında unutulmuş kedi… Dışarıda yağmur içimi ıslattı kalbim sırılsıklam… Boş bir arazi ortasında yarı yıkık bir ev içinde solmuş bir çocuk… Gece çok uzun… Barın kapısı açılıp kapanıyor… Hala tutunamayanlar girip çıkıyor… Karanlık içimi ürpertti kahrolsun bu ne kötü bir karanlık ne kötü bir renk seçimi yok oldum… Karşıdan gelen yabancı beni görmedi halbuki kırmızı rujum sinyal veriyordu… Aferin bu karanlığa böyle çok daha iyi… Adımlarım gecenin zifiri karanlığında ayakkabımın topuğunu sıkıştırıp beni sendeliyor… Bu ne küstahlık halbuki tüm sırlarımı ona açıklamışken… Bir adam var dedim yol boyunca sana onu anlatabilirim yine… Gözleri yeni doğmuş bir bebeğin annesine bakması gibi masum ve hüzünlü… Çok kez kaybolmak istedim gözlerinin perdesinde… Bir yitirdiği vardı belli kimdi bilemedim bilmekte istemedim ama bir bildiğim vardı o yitirdiği ben değildim… Sokak lambaları geride kaldı ışıklar yok oluyor bu labirent beni karanlığa soktu… Galiba yolumu bulmama yardım etmen lazım… Çok bir şey istemiyorum sadece evimi bulmak… Sıcak bir banyo biraz daha içki… Bir gecede daha buluşabiliriz gibi ne dersin… Sarhoşlar sana emanet… 13.2.2016

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dilek Bayram