Kitap, favori klasiklerimden biri olan Gurur ve Önyargı gibi başlayıp yine favorilerimden olan Suç ve Ceza gibi devam ediyor. Başladığı gibi devam etseydi beni daha çok mutlu ederdi ama o zaman da nasıl çarpıcı bir son elde edebilirlerdi bilmiyorum. Sanırım her şey olması gerektiği gibiydi. Bu kitapta olaylardan çok karakterlerin iç dünyasına, kişiliklerine ve sözlerin insanlar üzerindeki etkilerine odaklanmamız gerektiğini düşünüyorum. Ve belki de bu yüzden karakterlerin birbirinden olabildiğince farklı olduğunu ve zamanla Dorian Gray'in değişimini görmek çok güzeldi. Aslında karakterin değişimini değil de değişimin işlenişini görmek güzeldi. *üzgün emoji* Lord Henry Wotton, zaman zaman yerli yerinde düşüncelere sahip olmakla birlikte zaman zaman da yersiz bir karakterdi bence. Kadınlarla ilgili görüşlerini dönem şartlarına bağlayıp fazla üstünde durmak istemiyorum ama genel olarak nokta atışı yaptığı konular söz konusuydu. Niyetini eser boyunca hiçbir şekilde belli etmedi ama biraz kaos seviyordu galiba... Okunması gereken bir klasik olduğunu düşünüyorum bence kesinlikle şans vermelisiniz. “Basit zevkler, hayat denen karmaşada sığınılacak son limandır.” “Şu an tek istediğim öylece durup hayata bakmak. İsterseniz siz de benimle gelip bakabilirsiniz.” “Çocuklar ilkin anne babalarını severler; büyüdükçe onları yargılamaya başlar, nadiren de affederler.” “Sevmekten vazgeçtiğimiz insanların duygularında her zaman bize gülünç gelen bir şeyler vardır.” “Geçmişin tüm cazibesi geçmişte kalmış olmasıdır.” “İçinde aşk tınıları barındıran dostlukların trajik bir yönü vardı.” “Hayat benim için öyle büyük bir hayal kırıklığı ki.” “Aşk?” “Bir yanılsama.”

Dorian Gray'in PortresiOscar Wilde · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202374,2bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

ayça