Marguerite Yourcenar'ın "Ateşler"kitabı okuduğum en zor Yourcenar okuması oldu benim için.1935 yılında, otuz iki yaşındayken Ateşler'i yazan Marguerite Yourcenar kitabın bir aşk bunalımının ürünü olduğunu, aşk şiirleri derlemesi ya da aşk üzerine şekillenmiş, birbirlerine bağlanmış bir dizi lirik düzyazı olduğunu belirtmiş.
Marguerite Yourcenar, bu kitabında da mitolojiden faydalanmış.Okumamda mitoloji bilgim yetersiz olduğu için sıkıntı yaşadım.Kitabın sonunda yardımcı notlar adı altında bir bölüm yer alıyor.Oldukça faydalı oldu benim için ama bu kitabın hakkını verebildiğimi düşünmüyorum.
Yalnızlık...Onların inandığı gibi inanmıyorum, onların yaşadığı gibi yaşamıyorum, onların sevdiği gibi sevmiyorum, fakat onların öldüğü gibi öleceğim.
Korkacak bir şey kalmadı.Dibe vurdum.Senin kalbinden daha aşağı düşemem.
"Yaktığımdan daha büyük ateşlerde yandım..." Yorgun bir hayvanım, alevden bir kırbaç böğrüme iniyor. Şairlerin metaforlarının asıl anlamını buldum. Her gece kendi kanımın yangınında uyanıyorum.
Aramızda aşktan daha iyi bir şey var: suçortaklığı.