Henrietta Rose Innes Güney Afrikalı, bol ödüllü bir yazar.İçinde on beş öykünün yer aldığı Hep Eve, öylesine hoşuma gitti ki...Nasıl tanımlayacağımı tam bilemiyorum ama ben bu öyküleri çok zarif buldum.Öykü zarif olur mu? Oluyormuş.Ben de ilk kez gördüm.Hemen hemen her öykü karakterinin içinde bir arayış var.Sonunda döndükleri yer kendi iç benlikleri ya da evleri.Öykülerin içinde bir ritim var.Öyküler tıpkı bir müzik parçası gibi durağan başlıyor, yükselişe geçiyor ve tekrar durağanlaşıyor.Size sonunda bir burukluk bırakıyor, bu burukluğu çok zarif buldum.Bu yüzden zarif öyküler diyorum işte.Çok sevdim, benim gibi öykü âşıklarına tavsiye ederim.