Bir kitabın rafında olgunlaşmasına inanırım ben o rafta biraz toz yutacak, arkasına önüne yaslanacak destek bulacak yani biraz pişecek demek istediğim. Albert Camus'un Veba kitabına: yazarın okuduğum ilk kitabı olmasına karşın gözüm alışmadan, benimsemeden direk başlamış bulundum. İlk başlarda yaşadığımız şu zor günleri de baz alarak söylüyorum ki iyi oldu dedim kendi kendime yalnız kitapta ilerleyemedikçe o tıkanıklık hali beni inanılmaz sıktı. Kitabı bitireceğim zamanı dört gözle beklemiş oldum. Yazarın dili kesinlikle kötü değildi yalnız akıcı ya da sürükleyici de değildi. Kitapta: Oran kentinde ölmeye başlayan farelerin bir hastalık belirtisi taşıdığından şüphelenen Doktor Rieux, gereken testleri uyguladığında Veba olduğu anlar ve gün geçtikçe insanlara da bulaşmaya başlar. Kent bu hastalıkla nasıl başa çıkar? Devlet büyüklerinin buna tepkisi ne olur? Bir salgın insanları nerelere sürükleyebilir? Bunu bir doktorun bakış açısı ile yansıtmak bence en doğru karar olmuş, tarafsız ve yalın. Olabildiğince durağan ilerleyen kitabımda üzülmediğim yer, içimin parçalanmadığı an olmadı diyebilirim. Benim için bu kitabı okumak zamanı değildi belki de. Kesinlikle iyi bir irade ve psikolojiye sahip insanların okumasını öneririm. Ben öyle olmadığımı zaten biliyordum. Albert Camus'un yazı dilini sevdim ancak bu konu ile birleşince heyecanlanamadığın ve tekrara düştüğüm bir hal aldı. Yazarın yine de emeğine sağlık. Hoşçakalın.

VebaAlbert Camus · Can Yayınları · 202020bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Arzum Temiz