Salt doğrular, sistemler...Kendine özgü bakış açısına sahip yazarlarımızın sayısı bir elin parmaklarını geçmez çünkü genelde yazarlarımız aktarmacılık yapar yani öğrendiği şeyi aktarır kendine ait bir yorum ve fikir üretmesi mümkün değildir. Batıda denenen ya da yorumlanan ne varsa onu doğrudan alıp salt doğruymuş gibi kendi halkına aktarır işte bu noktada kendi kültüründen kopmamış, gelen bilgileri akıl ve gönül süzgecinden geçirmiş değerli şahsiyetlere ihtiyacımız vardır. Sezai Karakoç bu yazarlardan biridir. Onun olaylara farklı ve kendine özgü bakış açısı ve bir çözümü vardır bu yüzden anlaşılması kolay değildir. Basit değildir.
Tarihte böyle düşünen insanların başına neler gelmiştir anlatmaya çalışsam buraya sığmaz. Böyle insanlar sistemin bekçiliğini yapmazlar, bir problem varsa sorunun temeline inip bunu çözmeye çalışırlar bu yüzden de sevilmezler çünkü onların varlığı var olan düzeni tehdit eder. Bu düzen ile mükemmele ulaşacaklarını sananlar yıllarca aynı masalları anlatırlar. Nazımı vatansız görenler ile Necip Fazılı gerici sananlar aslında farklı kutupların aynı kafaya sahip insanlarıdır. Bu insanların bir derdi vardı sistemlerin bekçiliğini yapan tasmalı köpeklerden olmak yerine kendi sistemlerini ve çözüm yollarını anlatırlar insanlara çünkü.
Eser hakkında bir şey söylemek bize düşmez. Kelimeler Karakoç'un kitabını anlatmaya kalkınca bir bir düşer yerlerinden. Onun sanatını anlatmakta yeterli gelmezler. Dilimiz döndüğünce ancak ifade edebiliriz. Bu eserde yazarın sanata, hayata, edebiyata bakış açısını görmek mümkündür. Birkaç satırı üzerine sayfalarca yazı yazılabilir çünkü öyle derin ve nazik cümleleri vardır. Tek seferde de yeterince anlaşılabilecek bir kitap değildir. Döne döne tekrar okunmalı üzerinde düşünülmelidir. İslam coğrafyasında bir gün bir şeyler değişecekse eğer bunu değiştirecek insanların yolu mutlaka bu kitaptan geçecektir.
Sürç-i lisan ettiysek affola...
