299 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
1 görüntüleme
Sizi Jülide'yle tanıştırayım. Değişik giyimli, değişik saçlı, çevresindeki insanların hiç birine benzemeyen, ailesi, arkadaşı kimse hiç kimse Jülide'nin aynası değil... Onun için kendini fırçaların, boyaların arasına gizlemiş. Resimler yapmış durmadan; kavgalarını, kaçışlarını, kayıplarını, aradıklarını rengarenk boyaların arasına karıştırmış. Her resimde bir hikaye, bir yara izi... Tablolarını herkes alkışlamış, ama gel gör ki; kimse yara izine dokunmamış. Bir gün bir adam çıkıp gelmiş, elinde takım çantasıyla, sızıntı var demiş; biraz ürkek, çokca yorgun... Tamir etmeye tablolardan başlamış, Jülide'nin yarım bıraktığı yerleri eline fırçayı alıp bu adam tamamlamış.
Jülide şaşkın; kim bu adam, nerden biliyor yaralarının sızlayan yerini.
Kimsin diyor?
Adım İshak...
Sonrası uzunca bir yol, bir kaçış, bir kayboluş hikayesi...
Kaybolan hayatlar ve birbirlerine tam da "Düşerken" tutunan Jülide ve İshak' ın hikayesi...
Bu kitabı okuyup kapattıktan sonra bir müddet etkisinden çıkamadım. Aklınıza bir "aşk hikayesi" gelmesin. Ayrılık, acı ihanet gibi temalarla süslemeyin bu düşüşü, ayrılık yada kavuşmak gibi bir sonda vadetmiyor. Sade bir "Düşüşün Hikayesi..."
Kitabı kapatınca oturup Jülide'yle bir kahve içtik. Bir tabloda benim için yapmasını istedim. Kör olmazsam eğer söz yaparım dedi...
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.