O zamanlar genç şair (Ncip Fazıl) bankanın İstanbul merkezinde muhasebe müdür muavinidir ve Beylerbeyi'nde annesi, anneannesi ve dayısı ile mükellef bir yalıya taşınmışlardır. Yalının ilk katında, kendisine mahsus biz bir daireciği vardır. Bu dairenin, ev halkına görünmeden girilen çalışma odasında, bir divan, stil koltuklar, acem halıları ve bir çini soba... Odaya gelen elektrik kablosu mahsus kesik ve her tarafta, tekli, üçlü ve beşli antika şamdanlar... Raflarda bir sürü kitap, boğaza bakan büyük pencere kurşunî sular ve sobada geçen, dakikaların kah sakin, kah öfkeli şarkısını tutturmuş, boyuna çıtırdayan odunlar... Ve nefis bir meypıl koltukta başı elleri arasında düşünceye dalmış bir adam...
Sayfa 163 - Büyük DoğuKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.