Ayrıca Batılı modem bir kadın evlenene kadar bakire kalmamayı da seçebilir. Bu seçenek daha yeni yeni (yaklaşık son otuz yıldır) geniş çapta kabul görmeye başlamıştır. Bu durumda bile, evlilik dış! ve evlilik öncesi cinsel ilişki hâlâ kesin bir evrensel onay almış değildir; toplumun muhafazakâr kesimleri ve dinci kurumlan da bunu kınamaya devam etmektedir. Halta tarihi boyunca cinselliğe yönelik ulusal politikalan olmayan federal Amerikan devleti bile son yıllarda (Amerika’da cinsel ilişkiyle ilgili kanunlar esasen eyalet kapsamında geliştirilir ve
uygulanır), gücünü hissettiren bir baba edasıyla, evliük öncesi her türlü cinsel aklivitenin yanlış olduğunu söyleyen geri kafalı geçişsel bekâret ideolojisini uygulamaya başlamıştır. Örtmece bir isim altında “cinsel perhize dayalı cinsellik eğitimi” denilen şeyi (bekâretin evli olmayan insanlar için tek uygun cinsel konum olduğunu öğreten müfredat programlan) teşvik
etmek ve uygulamak için 1996’da başlatılan yüksek bütçeli federal girişimler, Amerikan devlet okullarının müfredat programlarına, göstere göstere geçişsel bekâret yanlısı olan bir gündem sokmuştur. Değişen bekâret beklentilerine gösterilen bu hayret verici Lers tepki ve Amerika’nın bunun uğraşını sürdürürken sergilediği tuhaf ve çarpıcı dünyadan habersiz hali, bir kültürün bekârete yaklaşımlarının her şeyden çok daha duygusal ve siyasal olabileceğinin apaçık kanıtıdır.