Son bir senede çocukların gözünden yazılmış kitapları çok sevdiğimi fark etmeye başladım. Ölümü, ayrılığı, acıyı kısacası altından kalkmasının zor olacağı duyguları çocukların gözünden okumak, onların nasıl baş ettiğini görmek beni çok duygulandırmaya başladı.
En Yakın Uzak da ailesini kaybeden çocukların hayatlarına nasıl devam edeceklerini, tekrar nasıl mutlu olabileceklerini öğrendikleri bir kitaptı. Karakterler adım adım çok güzel işlenmişti. Ait oldukları yeri bulmak ve geçmişlerini acı duymadan hatırlamak kolay bir süreç değildi ve yazar bunu çok güzel aktarmıştı.
Kitap hem karakterlerin bugünlerini hem de geçmişte ailecek yaşadıkları anıları anlatıyor ve bunların çok güzel bir şekilde iç içe geçtiğini düşünüyorum. Kitapta beklenmedik olaylar da gerçekleşiyor, beni çok şaşırtan bazı şeyler vardı. İlk başlarda sakin ve keyifli ilerleyeceğini düşündüğüm bu kitap sonradında beni oldukça heyecanlandırdı, böyle bir gelişmeyi beklemiyordum hiç kitapta.
Sonuç olarak sevdiğim bir kitap oldu. Çevrenizde ortaokula gidecek çocuklar varsa onlara gönül rahatlığıyla önerebileceğiniz bir kitap. Elinde olan varsa da tereddüt etmeden okusun bence. .
.