Ölüm, ağırdan yavaştan, kendi şarkısını mırıldanıyordu. Her sözcüğü tekrarlamak zorunda kekeme biri gibiydi ölüm. Tıpkı şiiri bitince gene baştan başlayan biri gibi. Ölümün şarkısı testere inleyişlerindeki titreme gibi tenin erlerinde rahmetler açıyor feryatlar koparıyor ansızın susuyordu.