Birileri hala ütopik hayaller mi diyor buna?
Ancak Komünist toplumda, Kapitalistlerin direnişleri tümüyle kırıldığı zaman kapitalistler yokolduğu zaman, sınıflar olmadığı zaman (yani sömürenler ve sömürülenler), ancak o zaman, "devlet varolmaktan çıkar", ve "özgürlükten sözetme olanağı doğar".
Ancak o zaman gerçekten eksiksiz bir demokrasi, hiçbir türden ayrıcalığı olmayan bir demokrasi olanaklı hale gelecektir ve gerceklestirilebilecektir. Ve ancak o zaman demokrasi şu basit olgudan ötürü sönmeye başlayacaktır: Kapitalist kölelikten kurtulmuş, kapitalist sömürünün eşi görülmedik dehşetinden, vahşetinden, çılgınlıklarından ve alçaklıklarından kurtulmuş halk, yüzyıllardan beri bilinen ve bütün törel buyruklar içerisinde binlerce yıldır yinelenen toplum ilişkilerin-
deki temel kurallara uymaya, giderek alışacaktır. Bunlar, bu kurallara, zora başvurulmaksızın, baskıya başvurulmaksızin, boyun eğmeye başvurulmaksızın, devlet adı verilen baskının özel bir aygıtı olmaksızın uymaya alışacaklardır.
"Devlet söner" ifadesi çok iyi seçilmiştir, çünkü bu, sürecin, hem tedrici ve hem de kendiliğinden niteliğini göstermektedir. Ancak alışkanlık böyle bir sonuç sağlayabilir ve kuşkusuz sağlayacaktır; çünkü, insanların, sömürünün olmadığı zaman, öfkeyi kabartacak, hoşnutsuzluk ve başkaldırmayı uyandıracak, ve baskıyı gerektirecek bir şey olmadığı zaman, toplumsal ilişkilerin zorunlu kurallarına uymaya kolaylıkla nasıl alıştıklarının milyonlarca örneğini etrafımızda görüyoruz.
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.