“Hayat, fosforun tamamı yok olana kadar çoğalabilir,
fakat sonrasında hiçbir şeyin engelleyemeyeceği acı bir durgunluk olacaktır.”
(Isaac Asimov, 1974)
Birleşmiş Milletler’in son hesaplamalarına
göre dünyada yaklaşık 7,5 milyar insan yaşıyor, çok değil 200 yıl önce bu sayı 1 milyardan biraz daha azdı. Nüfus artışı ile birlikte
besin ihtiyacı da arttı. Artan talep karşısında üretimi ve tarımsal verimliliği artırmak
adına tarımsal üretimde yüksek miktarlarda fosfor ve azot içeren gübrelerin kullanılmasına başlandı. 20. yüzyılın ortalarındaki
fosfor gübresi kullanım miktarıyla kıyaslandığında günümüzde fosfor gübresi kullanımı 4 kat arttı.
Kaynakların sınırlı olduğu günümüzde, iyi
bir yönetim sistemi olmadan sürdürülen
fosfor kullanımı yeni bir hikâye ile karşımıza çıkmak üzere: ulusal ve uluslararası
gıda güvenliği ile birebir ilişki içerisinde
olan fosfor kıtlığı. Ayrıca, su kaynaklarına
karışan fosfor, okyanus ve deniz tabanında
birikmeye devam ediyor. Özellikle göl gibi
durgun su sistemlerinde ve deniz-okyanus
kıyılarında alg sayısında büyük artışlara ve
sonrasında ötrofikasyon diye adlandırılan
su kirliliğine neden oluyor.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.