Avrupa iç savaşında 1918'den sonra yeni bir unsur ortaya çıkmıştı. Bu unsur, ekonomik istikrarsızlık, askeri yenilgi (veya zaferin meşru ganimederi olarak görülen şeylerin verilmemesi) ve yerleşik sosyal ve ekonomik düzene karşı Rusya'daki Bolşevik zaferinden kaynaklanan tehdit tarafindan şekillendirilmişti. Britanya ve Fransa'daki politik, sosyal ve ekonomik kurumlar elde edilen zafer sayesinde büyük oranda onay görmüş gibi görünse de, elitler diğer her yerde liberal demokrasiyi reddediyor ve konumlarını korumanın bir yolu olarak otoriter çözümlere doğru kayıyorlardı. İtalya'da ve daha sonra Almanya'da (ve çok daha sonra oldukça değişmiş bir şekliyle Avrupa'nın her yerinde) sayısız hoşnutsuzluktan beslenen yeni siyasi harekerler ortaya çıkmıştı. Çok temel farklılıklarına rağmen genelde faşist olarak tanımlanıyorlardı ve faaliyet alanları sınırlı olsa da iki savaş arasındaki onyıllarda Avrupa politikalarının büyük bölümü üzerinde egemen olmuşlardı
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.