Gözle algılanan dış dünya, bize yer merkezli bir resim sunar. Bu resim, insanın kozmik merkez olması anlayışıyla örtüşür. Başka bir ifade ile fizik, zuhur anlayılına dayanan sembolizm vasıtasıyla metafizikle buluşur. Sonuç olarak dünyanın gerçekte evrenin merkezinde yer almaması bu tasavvurun hakikatini zedelemez.