Düşünün ki sevgi emektir,emek verileni korumak,sakınmak,sadakat,saygı,vefa demektir.Bu pencereden bakarsanız, biz Türklerin kendimizi "Yaratan'dan ötürü" bile sevmediğimizi, kendimize ait hemen hiçbir kuruma hürmet etmediğimizi, esirgemediğimizi teslim edersiniz. Pek müsrifizdir, bir heyecan inşa eder, sonra bırakırız düşsün, değerini yitirsin. Kim öğretiyse bize "yıkmadan yapılmaz" diye , bakım, onarım, uyarlama bilmez; töre, bina, icat , buluş,sanat eseri ,insan ,hele de insan! harcar geçeriz. Elin 1990 doğumlu kopili 732 tarihini silahına nakşeder, Puvatya hezimetini anımsatır da Kül Tigin'i çağrıştırmaz. Orhun Yazıtları'ndan söz ettiğimi anlıyorsunuz, iki oluşumun tarihi neredeyse günü gününe aynıdır : 732 "Ey Türk milleti , tokluğun kıymetini bilmezsin. Açlık, tokluk düşünmezsin. Bir doysan açlığı düşünmezsin.." böyle gider. Görün ki, ne o kitabeyi bozkırın ortasına diken gayrete, ne o derin kaygıya, ne de içten uyarıya hürmetimiz vardır, bırakırız rüzgar üfürsün yavrum, Bob Dylan'ın dediği gibi bırakırız "rüzgar uzaklara üfürsün".
·
1 artı 1'leme
·504 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.