Kitabın kapağı ve ismi aşırı ilgimi çekmiş ve neden ok? neden kemankeş? diye düşünmüştüm. Anlamını araştırınca sorularıma cevap buldum ve çok daha anlamlaştı benim için. Kemankeş, eskiden çok çile çekmiş kişiler için kullanılıyormuş. Hikâyesi şöyle; Tüfeğin icadından önce kulanılan ok ve yayın yay kısmına "keman", bu yayı gergin tutan ve genellikle kurutulmuş hayvan bağırsağından yapılmış ipe "kiriş ya da çile", okun ucuna takılan ve hedefi delmesine yarayan madeni kısma "peykan" denirmiş. Kaşların kemana benzetilmesi, kirpik uçlarının da peykana benzetilmesi bu tanımlardan dolayıymış, bunu da öğrenmiş oldum. İyi yay geren ve okunu en uzağa atabilene "usta kemankeş" denilirmiş. Savaş alanlarında yıllarca "çile" denilen teli kuvvetle çekip yayını germiş olanlar "ben çok çile çektim" diyerek övünürlermiş. Sizce de çok manidar değil mi? Ayrıca şairimiz @bunyaminakbulut_ 'un da bir kemankeş olduğunu öğrendikten sonra taşlar yerine daha bir oturdu. ~ Şairimiz çilesini çekmiş, ok niyetine şiirleriyle yüreklerimizi hedef almış!.. Her şiiriyle bir peykan değecek kalplerimize... Tavsiyemdir.

KemankeşBünyamin Akbulut · 5 Şubat Yayınları · 201920 okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.