Müthiş bir pasaj daha
İnsanların tüm düzenlemeleri, düşüncelerin iyice dağıtılıp, yaşamın hissedilmemesine yönelik değil midir? Büyük insan niye hararetle tam tersini, yaşamı hissetmeyi, yani yaşamda acı çekmeyi istemektedir? Çünkü kendisi hakkında yanıltılmaya çalışıldığını ve onu kendi mağarasından çekip almak doğrultusunda bir tür anlaşmanın var olduğunu fark etmiştir. Bu yüzden ayak direr, kulaklarını diker ve kararını verir “ben kendime ait kalacağım!” Korkunç bir karardır bu; ancak zamanla anlar böyle olduğunu. Çünkü şimdi varoluşun derinliklerine dalması gerekiyordur, dudaklarında bir dizi alışılmadık soruyla: Neden yaşıyorum? Yaşamdan nasıl bir ders almam gerekiyor? Nasıl böyle, şu olduğum halimle oldum ve böyle oluşumdan niçin acı çekiyorum? Kendine eziyet eder: Ve hiç kimsenin kendine böyle eziyet etmediğini, çevresindeki insanların ellerini daha çok siyasal tiyatroda sergilenen fantastik hayali olaylara tutkuyla uzattıklarını, ya da yüzlerce maske takarak delikanlılar, adamlar, ihtiyarlar, babalar, vatandaşlar, din adamları, memurlar, tüccarlar olarak caka sattıklarını, asla kendilerini değil, durmaksızın ortak komedilerini düşündüklerini görür. “Niçin yaşıyorsun?” sorusuna, hepsi de “iyi bir vatandaş, ya da bilgin, ya da devlet adamı olmak için” yanıtını vereceklerdir hiç duraksamadan ve de gururla; oysaki onların asla başka bir şey olma ihtimalleri yoktur.
Sayfa 38 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
··
3 görüntüleme
Teşekkürler 💐
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.